Speelfilm

Le bonheur

1965 Drama 90 min.

François, een gelukkig getrouwde timmerman, wordt per ongeluk verliefd op een jong meisje. Vreemd genoeg versterkt zijn affaire juist zijn gevoelens voor zijn vrouw en kind. Maar hoe vertelt hij hen dit? Een ironisch portret van het burgerlijke gezinsleven, in pastelkleuren geschoten, gelardeerd met muziek van Mozart. Hoewel hij gelukkig getrouwd is met de aardige Thérèse (Claire Drouot), die kleding maakt vanuit huis, begint de jonge vader François (Jean-François, een gelukkig getrouwde timmerman, wordt per ongeluk verliefd op een jong meisje. Vreemd genoeg versterkt zijn affaire juist zijn gevoelens voor zijn vrouw en kind. Maar hoe vertelt hij hen dit? Een ironisch portret van het burgerlijke gezinsleven, in pastelkleuren geschoten, gelardeerd met muziek van Mozart. Hoewel hij gelukkig getrouwd is met de aardige Thérèse (Claire Drouot), die kleding maakt vanuit huis, begint de jonge vader François (Jean-Claude Drouot) een affaire met een postbeambte. Hij hoopt zo nog gelukkiger te worden, ook met zijn eigen gezin, maar zijn daden eisen onvermijdelijk hun tol. Le bonheur is een van Agnès Varda`s meest provocerende films. Ze onderzoekt op bedrieglijk vrolijk wijze de ideeën van trouw en geluk in een moderne, egocentrische wereld. Varda`s presenteert haar gelaagde en ironische film als een klassieke liefdesdriehoek, gefilmd in levendige kleuren en vol visuele verwijzingen naar de impressionistische schilderkunst. De film won een Zilveren Beer tijdens het filmfestival in Berlijn. Acteurs Jean-Claude en Claire Drouot waren ook in het echt getrouwd. Als schrijver en regisseur was grande dame Agnès Varda (1928-2019) een belangrijke stem in de Franse en Europese cinema en de kunstwereld, met een bijzonder oog voor de magie van het alledaagse. Haar sociaal bewogen werk is avontuurlijk, kritisch, bewogen en empathisch. Met haar eerste speelfilm Cléo de 5 à 7 (1962) plaatste ze zich in de voorste rijen van de door mannen gedomineerde filmstroming van de Nouvelle Vague. Later maakte ze faam met sprankelende autobiografische documentaires. In 2014 eerde de European Film Academy haar met een Lifetime Achievement Award.

Le bonheur

François, een gelukkig getrouwde timmerman, wordt per ongeluk verliefd op een jong meisje. Vreemd genoeg versterkt zijn affaire juist zijn gevoelens voor zijn vrouw en kind. Maar hoe vertelt hij hen dit? Een ironisch portret van het burgerlijke gezinsleven, in pastelkleuren geschoten, gelardeerd met muziek van Mozart. Hoewel hij gelukkig getrouwd is met de aardige Thérèse (Claire Drouot), die kleding maakt vanuit huis, begint de jonge vader François (Jean-François, een gelukkig getrouwde timmerman, wordt per ongeluk verliefd op een jong meisje. Vreemd genoeg versterkt zijn affaire juist zijn gevoelens voor zijn vrouw en kind. Maar hoe vertelt hij hen dit? Een ironisch portret van het burgerlijke gezinsleven, in pastelkleuren geschoten, gelardeerd met muziek van Mozart. Hoewel hij gelukkig getrouwd is met de aardige Thérèse (Claire Drouot), die kleding maakt vanuit huis, begint de jonge vader François (Jean-Claude Drouot) een affaire met een postbeambte. Hij hoopt zo nog gelukkiger te worden, ook met zijn eigen gezin, maar zijn daden eisen onvermijdelijk hun tol. Le bonheur is een van Agnès Varda`s meest provocerende films. Ze onderzoekt op bedrieglijk vrolijk wijze de ideeën van trouw en geluk in een moderne, egocentrische wereld. Varda`s presenteert haar gelaagde en ironische film als een klassieke liefdesdriehoek, gefilmd in levendige kleuren en vol visuele verwijzingen naar de impressionistische schilderkunst. De film won een Zilveren Beer tijdens het filmfestival in Berlijn. Acteurs Jean-Claude en Claire Drouot waren ook in het echt getrouwd. Als schrijver en regisseur was grande dame Agnès Varda (1928-2019) een belangrijke stem in de Franse en Europese cinema en de kunstwereld, met een bijzonder oog voor de magie van het alledaagse. Haar sociaal bewogen werk is avontuurlijk, kritisch, bewogen en empathisch. Met haar eerste speelfilm Cléo de 5 à 7 (1962) plaatste ze zich in de voorste rijen van de door mannen gedomineerde filmstroming van de Nouvelle Vague. Later maakte ze faam met sprankelende autobiografische documentaires. In 2014 eerde de European Film Academy haar met een Lifetime Achievement Award.

Regisseur Agnès Varda Productiejaar 1965 Organisatie Eye

Leeftijd 9

Pas vanaf hun 9e begrijpen kinderen beter of een film of serie echt is. Sommige beelden krijgen daarom het leeftijdsadvies 9 jaar. 

Lees meer

Angst

Van enge beelden kunnen kinderen schrikken, bang en onrustig worden of zelfs langdurige angsten zoals nachtmerries krijgen. Hoe heftig deze effecten zijn, verschilt per persoon en per leeftijd.

Lees meer

Geweld

Kinderen die geweld zien, kunnen daar agressief of bang van worden. Of ze kunnen gemakkelijk over geweld gaan denken: het stompt ze af. Er spelen wel een aantal dingen mee, die bepalen hoe groot de kans op deze schadelijke gevolgen is. Bijvoorbeeld: hoe écht het geweld is, of er bloed te zien is, of dat het geweld beloond wordt.

Lees meer

Seks

Kinderen en jongeren die middenin hun (seksuele) ontwikkeling zitten, kunnen nog niet toe zijn aan het zien van seks. Ook kunnen ze het soms niet goed plaatsen. Kijkwijzer houdt hier rekening mee. Hoe duidelijk seks in beeld komt, bepaalt het uiteindelijke leeftijdsadvies.

Lees meer

Grof taalgebruik

Grof taalgebruik gaat over grove woorden, schuttingtaal, schelden of vloeken. Kinderen kunnen hier een voorbeeld aan nemen en het nadoen of overnemen.

Lees meer

Discriminatie

Discriminatie is elke uitspraak of uitdrukking die bepaalde (groepen) mensen als ‘minder’ afschildert, bijvoorbeeld op basis van huidskleur, religie, seksuele geaardheid, geslacht of gender, nationaliteit, etc. Als dit in een productie voorkomt en de discriminerende uitspraak of actie wordt niet direct afgekeurd of afgestraft, dan wordt het pictogram voor discriminatie getoond.

Lees meer

Roken, alcohol en drugs

Als in een film of serie harddrugs worden gebruikt, of (veel) alcohol, softdrugs of tabak, dan krijgt het een Kijkwijzer symbool voor roken, alcohol en drugs. Jongeren kunnen het als iets normaals gaan zien, of zelfs als iets om uit te proberen.

Lees meer

Selecteer een taal